Ostatnio obiegła świat informacja o opatentowaniu procesu zimnej fuzji (odkrywcy.pl), czyli świętego graala fizyki. Dzięki temu procesowi można pozyskiwać gigantyczne ilości energii (choć autor twierdzi, że na razie tylko małe) właściwie z niczego, czyli jest to prawie idealny zasilacz dla perpetuum mobile.
Zastosowania takiego źródła energii wykraczają daleko poza zwykłą konsumpcję prądu przez przeciętnego Kowalskiego, czy też cywilizację. Do tej pory o zimnej fuzji mogliśmy czytać w książkach SF lub była o tym mowa w (tych lepszych) filmach. Dlatego albo hipotetycznie istniejące lub w głowach pisarzy latające pojazdy między galaktykami były zasilane przez reaktory fuzyjne. Tu nie chodzi tylko o to, że obecnie takie podróże nie są możliwe z powodu gigantycznych odległości, ale chodzi o to aby statek mógł wytworzyć wystarczającą ilość energii do zakrzywienia rzeczywistości. Czyli przechodzimy tu ze skali Kowalskiego do skali kosmicznej, ze skali elektrowni do skali inżynierii planetarnej (ang. Planetary engineering).
Problem jedynie w tym, że trudno uwierzyć że ten graal został faktycznie osiągnięty, na razie zdania są tu podzielone, bo może to być kolejny hoax, odnośnie których polecam lekturę Mistyfikacja w Wikipedii. Właśnie w tym tekście zimna fuzja jest podawana jako przykład typowej naukowej mistyfikacji;)
Nauka (ta przez duże „N”) uczy pokory i niezwykłej cierpliwości, dlatego poczekamy zobaczymy;)
Update:
Zobacz też zimna fuzja w Wikipedii.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz